Kadang-kadang sakit hati jugak bila orang dah buat janji dengan kita, tiba-tiba tak jadi. Tapi aku masih boleh tolak ansur lagi la kalau orang tu inform awal-awal. Takde lah bile aku dah siap segala bagai, baru lah nak cakap tak jadi. Lainlah ada sebab-sebab tertentu mengapa cancel semua pada saat-saat terakhir macam ada kematian ke, apa ke.....
Tapi kalau dah buat janji dengan aku, lepas tu memang dah tak boleh buat tu, tolonglah bagi tau awal-awal. Kadang-kadang tu, memang dari semalam dah nak cancel, tapi dah nak gerak barulah terkedek-kedek nak bagi tau tak jadi. Cubalah bagi tahu dari semalam... kan senang... Aku pon paham, kau pon cakap tak boleh janji.... Tapi kau janji nak roger aku kan. Kau cakap nak bagi tahu aku sama ada kau jadi atau tidak. Memang betullah kau bagi tahu. Tapi dah setengah hari baru nak bagi tahu. Kenapa tak bagi tahu esok malam je.
Minta maaf aku kata kau janji, sebab kau tak janji pon. Kau kata Insyak'Allah. Aku tahu kau tak boleh nak buat plan kita tu, pasal kau ikut orang, dan semua keputusan sama ada jadi atau tidak ikut orang tu jugak. Tapi, apa yang aku mintak simple je. Tolonglah bagi tahu. Dah banyak kali kau kecewakan aku kau tahu tak. Even kau cakap insyak'Allah. Tapi aku dah semat dalam hati yang kau nak buat. Juz tak tahu lagi kau jadi atau tidak. Kau pon kene fikir aku yang dekat sini. Selagi kau tak bagi kata putus, aku akan sentiasa menunggu. Kalau kau cakap dari malam semalam, mesti aku dah lega. Tak payah aku siapkan apa-apa. Aku boleh relax je kat sini.
Tapi, walaupun aku dapat message dari kau dah tengah hari, aku tetap lega. Marah aku tiba-tiba hilang. Aku marah sebab kau tak bagi tahu aku je. Tapi sakit hati pasal kau lambat sangat nak bagi tahu tu masih ada. Kau bagi message minta maaf kau tak dapat datang sebab takde duit. Kalau sebab macam tu akau rase semalam pon kau boleh bagi tahu aku kan. Aku reply "terima kasih" je. Aku cakap macam tu sebab aku berterima kasih kau sudi bagitahu aku yang kau tak jadi. Sesungguhnya terima kasih aku adalah ikhlas. Bukan menyindir. Daripada kau tak bagi tahu langsung kan. Juz lepas nie, tolonglah bagi tahu awal-awal.
"Papehal aku roger"
"jadi ke tidak, nanti aku bagi tahu"
"Ok... kolo tak jadi, nanti aku msg kau"
Aku selalu dapat message macam nie. Tapi selalunya ini adalah message yang terakhir dieorang bagi kat aku. Fahamkan. Kenape erk.....? dan message minta maaf tak jadi datang tu sebenarnye message yang pertama yang aku dapat untuk cancel plan. Dan ia datang pada tengah hari. Dan aku dah banyak buang masa menunggu. Kalau mereka inform awal-awal, tak de lah mak aku rasa bersalah ajak aku teman dia pergi musabaqah pagi tu.
(Halllamak......!!! tetiba termarah pulak.... Ya Allah, lindungilah aku daripada syaitan yang di rejam)
Sebenarnye pagi tu mak aku mintak aku tolong hantar pergi musabaqah. Tapi mak aku tahu plan aku nak keluar. Jadi mak aku kelam kabut la. Cepat-cepat mak aku satle kan kerja dia. Sekali cancel pulak. Mak aku kata, "kalau aku tahu kau tak jadi pergi, takde lah aku kelam kabut macam ni". Tak memasal aku yang kene bambu.
Kisah sebenar pon dah terkantoi... Benda pon dah lepas. Tak kisah la. Juz aku merayu, tolonglah bagi tahu awal-awal. Dulu aku pon pernah buat orang macam nie. Sebenarnye salah paham. Aku takde niat pon. Mak kawan aku dah masak banyak-banyak. Sekali aku tak jadi datang. Actually aku dah nak datang sabtu, kawan aku ingat Jumaat. Walau macam mana pon aku tetap rasa bersalah. Aku pon sedih time tu. Aku harap kawan aku tu maafkan aku. Aku faham perasaan dia, pasal aku pon pernah kena macam tu. Juz aku rasa mereka yang buat aku tu lebih kejam. Sebab mula-mula beria-ia. Tiba masa, semua buat lupa. Redho je lah dapat kawan macam tu. Nak lepas geram, aku makan semua yang mak aku masak. Dah orang tak jadi.... nak buat macam mana kan.
Aku pon dah tak tahu lepas ni kalau orang cakap apa-apa, nak percaya atau tidak. Salah aku jugak. Paksa-paksa orang. Aku paksa ke? tak kot... sebab aku dah cakap, kalau tiada halangan, bukan......? Kalau tak mahu, cakap saja.... Tak apa... sebab kita tak tahu kesusahan orang. Mungkin tiada duit, tiada masa, tiada kenderaan, takut, segan, malu, sakit, tak suka dan sebagainye..... Jadi, benda bergini tidak akan berlaku.
P/s: Serious..... Aku pon selalu buat salah kat orang.... maybe nie semua balasan untuk aku... Astagfirullah halazim.....